سمعک‌ها از نظر شکل ظاهری (styles) و تکنولوژی به‌کاررفته در آن‌ها، انواع مختلفی دارند. در این مقاله درباره انواع سمعک و مزایا و معایب هر کدام صحبت می‌کنیم تا شما بتوانید انتخاب مناسبی داشته باشید.
یافتن سمعک مناسب از نظر نوع و مدل به شدت (میزان) کم شنوایی شما، سبک زندگی‌تان و نگرانی-های شما درباره زیبایی ظاهرتان بستگی دارد.
به‌طور کلی سمعک‌ها از نظر ظاهری در دو مدل ارائه می‌شوند:
- سمعک‌های داخل گوش (ITE)
- سمعک‌های پشت گوش (BTE)
سمعک‌های داخل گوش (ITE)
سمعک‌های داخل گوش در مجرای گوش قرار می‌گیرند و معمولاً بر اساس قالبی که زمان مشاوره سمعک توسط شنوایی‌شناس گرفته شده است، به‌طرز مناسبی تجویز می‌شوند. این مدل‌ها به‌طور معمول در رنگ‌های مختلف پوست موجود است تا رنگ آن مشابه گوش خارجی باشد. برخی از انواع سمعک‌های داخل گوش بسیار عمقی داخل گوش قرار می‌گیرند، درحالی که برخی دیگر به قسمت خارجی گوش خارجی نزدیکتر هستند.
سمعک‌های پشت گوش (BTE)
سمعک‌های پشت گوش، پشت یا بالای گوش خارجی قرار می‌گیرند و تیوبی، صدا را از طریق قالب گوش مناسب یا پروب پلاستیکی که به‌طور کامل ورودی مجرای گوش را مسدود نمی‌کند، به داخل مجرای گوش انتقال می‌دهد. مدل‌های پشت گوشی در رنگ‌های مختلف متناسب با رنگ مو و پوست و همچنین در طرح‌های خاص برای انواع سلیقه‌ها موجود است.
برای هر دو مدل داخل گوشی یا پشت گوشی، بیشتر دستگاه‌ها دارای باتری‌های سمعک استاندارد هستند که باید بعد از 4 تا 20 روز تعویض شوند. البته باتری‌های سمعک قابل‌شارژ درحال رایج شدن هستند.
مدل‌های داخل گوشی
1. سمعک‌های نامرئی داخل مجرا (IIC) و کاملاً داخل مجرا (CIC)
سمعک‌های نامرئی IIC و CIC کوچکترین و ظریف‌ترین سمعک‌های موجود هستند. سمعک‌های نامرئی IIC (نامرئی داخل مجرا) همان‌گونه که از اسم‌شان مشخص است، عملاً قابل‌مشاهده نیستند. کاربر سمعک، آن‌ها را به‌صورت بسیار عمقی در مجرای گوش قرار می‌دهد و برای خارج کردن آن‌ها باید نخ بی‌رنگ کوچکی را بیرون بکشد. سمعک‌های نامرئی CIC (کاملا داخل کانال) بسیار شبیه سمعک‌های IIC هستند، اما خیلی عمقی در مجرای گوش قرار نمی‌گیرند.
این مدل‌ها معمولاً برای افرادی که کم شنوایی متوسط تا شدید دارند مناسب است. به دلیل کوچک بودن، معمولاً با هیچ کنترل دستی، مانند ولوم تنظیم بلندی صدا یا کلیدهای تغییر برنامه همراه نیستند.
مزایا:
- بسیار کوچک و ظریف
- کیفیت صدای خوب به دلیل نحوه قرارگیری آن‌ها در گوش
معایب:
- مستعد آسیب ناشی از جرم گوش و رطوبت
- اندازه کوچک می‌تواند در افرادی که مهارت دستی ضعیف دارند، مشکل‌ساز شود
- در برخی مدل‌ها به علت اندازه کوچک، اتصال به دستگاه‌های بی‌سیم مانند تلفن‌های هوشمند امکان‌پذیر نیست.
2. سمعک‌های داخل مجرا (ITC)
سمعک‌های داخل مجرا در قسمت پایین فرورفتگی صدفه‌مانند گوش خارجی قرار می‌گیرند و این مسئله باعث راحتی و سادگی استفاده از آن‌ها می‌شود. با توجه به این‌که اندازه آن‌ها کمی بزرگتر از مدل‌های IIC و CIC است، عمر باتری آن‌ها کمی بیشتر است و می‌توانند برای طیف وسیعی از افت‌های شنوایی مناسب باشند. اندازه آن‌ها همچنین به آن‌ها امکان می‌دهد درصورت تمایل از ویژگی‌های دیگری مانند میکروفن‌های جهت‌دار برای درک بهتر در محیط‌های پُر سروصدا و کنترل‌های دستی مانند ولوم تنظیم بلندی صدا برخوردار باشند.
مزایا:
- کوچک و ظریف
- امکان اتصال به دستگاه‌های بی‌سیم مانند تلفن‌های هوشمند
- عمر باتری بیشتر و ویژگی‌های بیشتر نسبت به مدل‌های IIC و CIC
معایب:
- مستعد آسیب ناشی از جرم گوش و رطوبت
- انسداد بیشتر باعث می‌شود که کاربران احساس گرفتگی گوش کنند
3. سمعک‌های داخل گوشی (ITE)
سمعک‌های ITE شبیه ITC هستند و از مدل‌هایhalf-shell که نیمی از فرورفتگی گوش خارجی را پُِر می‌کند تا طرح‌های full-shell که تقریباً کل فرورفتگی گوش خارجی را پُِر می‌کند، متنوع است. مانند مدل‌های ITC، سمعک‌های داخل گوشی به اندازه کافی بزرگ هستند که بتوانند از میکروفن‌های جهت‌دار و کنترل‌های دستی، مانند ولوم و کلید فشاری برای تغییر برنامه، استفاده کنند. اندازه این مدل برای افرادی که دارای مشکلاتی در مهارت دست دارند، مطلوب است زیرا کار کردن با آن نسبت به اندازه‌های کوچکتر آسان‌تر است.
مزایا:
- به دلیل اندازه بزرگتر، راحت‌تر داخل گوش قرار می‌گیرد
- ویژگی‌های و کنترل‌های بیشتری را برای استفاده کاربر در خود جای داده است
- به دستگاه‌های بی‌سیم مانند تلفن متصل می‌شود
معایب:
- نسبت به مدل‌های کوچکتر داخل گوش، ظرافت کمتری دارد
- انسداد بیشتر باعث می‌شود که کاربران احساس گرفتگی گوش کنند
مدل‌های پشت گوشی
1. رسیور داخل گوش (RITE)
این مدل، بسته به کمپانی تولیدکننده سمعک، به‌طور معمول به‌عنوان “رسیور داخل گوش” (RITE) یا “رسیور داخل کانال” (RIC) شناخته می‌شود، اما در اصل منظور هردو یک چیز است: در این مدل، رسیور (بلندگو) به‌جای بدنه اصلی سمعک، در داخل گوش قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، بلندگوی سمعک در مجرای گوش خارجی قرار می‌گیرد، اما میکروفون و پردازنده در محفظه‌ای کوچک، پشت گوش قرار می‌گیرند و توسط سیمی نازک به هم متصل می‌شوند. سطح تکنولوژی این مدل بالاتر از حد پایه است و توسط تمام تولیدکنندگان بزرگ سمعک ساخته می‌شود.
اگر سمعک آسیب ببیند، قسمت بلندگوی سمعک که در گوش قرار می‌گیرد را اغلب می‌توان، به‌جای آن‌که جهت تعمیر به شرکت سازنده فرستاد، در مرکز سمعک جایگزین کرد.
مزایا:
- اکنون، تنها مدلی است که با ویژگی باتری قابل شارژ همراه است
- دارای قابلیت اتصال بی‌سیم به دستگاه‌هایی مانند تلفن همراه است
- رسیور (بلندگو) را می‌توان جداگانه تعویض کرد
- در برخی مدل‌ها دارای تله‌کویل است
معایب:
- اندازه‌های کوچکتر RITE (معروف به mini-RITE) می‌تواند در افرادی که مهارت دستی ضعیف دارند، مشکل‌ساز شود
- رسیور که درون گوش است، مستعد آسیب ناشی از رطوبت و جرم گوش است
- میکروفون و پردازنده صوتی که پشت گوش قرار دارند، قابل‌مشاهده هستند
2. پشت گوشی کلاسیک (BTE)
سمعک‌های پشت گوشی که همراه با قالب گوش هستند می‌توانند برای هرنوع کم شنوایی از حد ملایم تا عمیق تجویز شوند. شکل بزرگتر آن‌ها از شکل پشت گوش خارجی پیروی می‌کند و به‌طور کلی می‌تواند ویژگی‌ها، کنترل‌ها و قدرت باتری را بیش از هرنوع مدل دیگری در خود جای دهد. معمولاً برای کودکان از این مدل با قالب استفاده می‌شود زیرا مقاوم‌تر است و با رشد کودک با هزینه کم می‌توان قالب گوش را جایگزین کرد.
مزایا:
- متناسب با تمام درجات کم شنوایی، ازجمله کم شنوایی عمیق
- قابلیت اتصال بی‌سیم به دستگاه‌ها بی‌سیم مانند تلفن‌های هوشمند است
- قالب گوش سفارشی را می‌توان جداگانه تعویض کرد
- احتمال آسیب ناشی از رطوبت در آن کمتر است
- مناسب برای افرادی که مهارت دستی ضعیف دارند
معایب:
- انسداد بیشتر باعث می‌شود که کاربران احساس گرفتگی گوش کنند
- از نظر زیبایی ظاهری، سمعک پنهان نیست
