کم شنوایی همراه با ضعف بینایی احتمال ابتلا به دمانس را افزایش می‌دهد
مطالعه‌ای به بررسی تأثیر ضعف توام شنوایی و بینایی در احتمال بروز دمانس (dementia) پرداخته است.
محققان اختلال شنوایی و بینایی را به‌طور جداگانه با افزایش احتمال ابتلا به دمانس مرتبط دانسته‌اند؛ بااین‌حال، مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که احتمال ابتلای فرد به دمانس درصورت وجود هر دو اختلال به‌طور قابل‌توجهی بیشتر است.
احتمال ابتلا به دمانس در افرادی که اختلال شنوایی و بینایی دارند 86٪ افزایش می‌یابد.
“ارزیابی بینایی و شنوایی در افراد سالمند ممکن است پیش‌بینی کند که چه کسی دچار دمانس و آلزایمر خواهد شد. این مسئله پیامدهای مهمی در شناسایی شرکت‌کنندگان احتمالی در آزمایش‌های پیشگیری برای بیماری آلزایمر و همچنین اینکه آیا درمان‌های ضعف بینایی و کم شنوایی می‌تواند ریسک ابتلا به دمانس را کاهش دهد، دارد. ” نویسنده اصلی مطالعه فیلیپ اچ هوانگ (Phillip H. Hwang)، دانشگاه واشنگتن.
بازنویسی داده‌های مطالعه قبلی
این تحقیق، “اختلال حسی دوگانه در سالمندان و خطر ابتلا به دمانس از مطالعه GEM”، در آلزایمر و دمانس: تشخیص، ارزیابی و پایش بیماری قابل‌رویت است.
طبق این مطالعه حدود 33٪ از افراد 70 ساله و بالاتر دچار کم شنوایی هستند و مشکل بینایی حدود 18٪ افراد این گروه سنی را تحت تاثیر قرار داده است. با توجه به اینکه این شرایط با افزایش سن بدتر می‌شود، محققان فکر می‌کنند بین پیشرفت این بیماری‌ها و از دست دادن عملکرد و مرگ‌ومیر در افراد رابطه وجود دارد.
تحقیق قبلی ارتباط کمتری را بین کم شنوایی یا اختلال بینایی با شروع دمانس نشان داد.
دو تئوری برجسته نشان می‌دهد که یا این اختلالات خاص ناشی از فرآیندهای فیزیکی مشابهی است که باعث دمانس نیز می‌شود، یا کم شنوایی و اختلال بینایی منجر به افزایش احساس انزوای اجتماعی، افسردگی و عدم تحرک جسمی می‌شود که هر کدام ممکن است منجر به دمانس شود.
مطالعه جدید به بررسی تأثیر وجود هر دو وضعیت در کنار هم می‌پردازد. از این ترکیب به‌عنوان “اختلال دوگانه حسی” یاد می‌شود. طبق مطالعه:
“اگرچه بیشتر مطالعات قبلی بر روی اختلالات شنوایی و بینایی به‌صورت جداگانه متمرکز است، اما تأثیر اختلال شنوایی و بینایی در کنار هم یا اختلال حسی دوگانه (DSI) بر احتمال ابتلا به دمانس نامشخص است.”
محققان برای بررسی تأثیر اختلال حسی دوگانه در ایجاد دمانس، داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از ارزیابی حافظه (Gingko (GEM، ارزیابی تصادفی دوسوکور (double blind) جهت بررسی ارزش Ginkgo برای پیشگیری از دمانس در افراد سالمند، را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
مطالعه GEM شامل بزرگسالان 75 ساله یا بالاتر بود که در ابتدای مطالعه عملکرد شناختی طبیعی داشتند یا حداکثر دچار دمانس خفیف بودند. محققان شرکت‌کنندگان را به مدت 8 سال مورد مطالعه قرار دادند.
علاوه بر جمع‌آوری داده‌های خوداظهاری درباره شنوایی و بینایی افراد، بررسی‌های پیگیری شرکت‌کنندگان پیشرفت دمانس را ارزیابی می‌کرد.
اختلال حسی دوگانه و خطر دمانس
مجموعه داده‌های نهایی که هوانگ و همکارانش مورد مطالعه قرار دادند شامل 2051 نفر بود. از این تعداد، 1480 نفر کم شنوایی و نقص بینایی نداشتند. 14.9٪ اختلال بینایی و 7.8٪ اختلال شنوایی گزارش کردند. فقط 5.1٪ یا 104 نفر اختلال حسی دوگانه داشتند.
در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که کم شنوایی یا نقص بینایی نداشتند، افراد گزارش‌دهنده اختلال حسی دوگانه بیشتر مرد بودند، اختلالات همراه دیگری نیز داشتند و خود را افرادی سیگاری و مصرف‌کننده مشروب توصیف می‌کردند.
معاینات پیگیری مطالعه GEM، احتمالات زیر را در بروز دمانس نشان داد:
- 14.3٪ از افراد بدون هیچ گزارشی از نقص شنوایی یا بینایی دچار دمانس شدند.
- 16.9٪ از کسانی که گزارشی از یک اختلال واحد داشتند به دمانس مبتلا شدند.
- 28.8٪ از مبتلایان به اختلال حسی دوگانه دچار دمانس شدند.
افراد مبتلا به کم شنوایی و نقص بینایی تقریباً دو برابر افرادی که به این اختلالات مبتلا نبودند دچار دمانس شدند.
بااین‌حال طبق نتایج مطالعه، افزایش احتمال ابتلا به دمانس برای فرد مبتلا به اختلال حسی دوگانه تا حدودی فقط با شدت کم شنوایی و اختلال بینایی ارتباط دارد.
درحالی‌که کسانی که در سطح بالای اختلال حسی دوگانه طبقه‌بندی می‌شوند بیشترین احتمال ابتلا به دمانس را دارند، احتمال ابتلای افرادی که سطح اختلال حسی دوگانه پایین‌تری دارند نیز به‌طور قابل‌توجهی بالاست.
احتمال ابتلا به انواع مختلف دمانس
محققان ارتباط بین اختلال حسی دوگانه و سه نوع دمانس را تجزیه و تحلیل کردند: دمانس (با هرعلتی)، دمانس مربوط به آلزایمر و دمانس عروقی.
احتمال ابتلا به دمانس مرتبط با آلزایمر بیشتر است. مطالعه نشان داد كه مبتلایان به اختلال حسی دوگانه، 112٪ بیشتر از افراد فاقد نقص‌های حسی به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند.
هوانگ و همکارانش هیچ ارتباطی بین اختلال حسی دوگانه و دمانس عروقی مشاهده نکردند.
نتایج این تحقیق
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که انجام اقدامات بیشتر برای بهبود وضعیت کم شنوایی و نقص بینایی در افراد سالمند ممکن است راهی برای خاموش کردن یا به تاخیر انداختن شروع دمانس باشد.
نویسندگان نتیجه‌گیری می‌کنند: “برای توصیف نقش دقیق اختلالات حسی و اینکه آیا درمان‌هایی که عملکرد حسی را بهبود می‌بخشد، مانند جراحی یا وسایل کمک حسی، دستگاه‌ها و پروتزها، می‌توانند این ریسک را اصلاح کنند، تحقیقات بیشتری لازم است.
“نویسندگان این مطالعه اضافه می‌کنند كه تغییر جهت به سمت جمعیت عمومی سالخورده باعث می‌شود كه درمان شیوع دمانس در سالمندان مسئله‌ای اورژانسی و ضروری‌تر شود.
آن‌ها می‌نویسند: “با توجه به اینکه مسئولیت بهداشت عمومی دمانس طی سه دهه آینده افزایش می‌یابد، ارزیابی عملکرد بینایی و شنوایی در افراد مسن‌تر ممکن است به شناسایی بیماران در معرض خطر ابتلا به دمانس کمک کند.”
