توانبخشی
استراتژیهای ارتباطی برای شنوندگان کم شنوا
ارتباط فرایندی فعال است که لازم است همه شرکتکنندگان در آن نقشی ایفا کنند. به عبارت دیگر، ارتباط یک خیابان دوطرفه است. گوینده پیامی را برای شنونده ارسال میکند؛ شنونده پیام را میشنود و سپس پاسخ مناسب میدهد تا به گوینده اطلاع دهد که پیام شنیده شده است.
کم شنوایی میتواند به شدت بر این چرخه ارتباط تأثیر بگذارد. اغلب پیام توسط شنونده کم شنوا واضح شنیده نمیشود و سپس بازخورد نامناسبی به گوینده ارائه میشود. برای بهبود روند ارتباط، هم گوینده و هم شنونده میتوانند چندین استراتژی ساده را دنبال کنند تا اطمینان حاصل شود که پیام واضح شنیده میشود.
کاهش نویز
- سعی کنید هر نویزی که میتواند در گفتار تداخل ایجاد کند را حذف کنید. بهعنوان مثال، وقتی به صحبتهای شخصی گوش میدهید، تلویزیون را خاموش یا بیصدا کنید. از نویز دور شوید یا خود را در موقعیتی دور از نویز قرار دهید.
- اگر سمعک شما دارای میکروفونهای جهتدار باشد، مقداری از نویز پشت سر شما را کاهش میدهد.
دریافت بصری خوبی داشته باشید
- ما برای درک کامل گفتار، هم به شنوایی و هم به بینایی خود تکیه میکنیم. به همین دلیل است که درک گفتار از پشت تلفن یا هنگام تماشای فیلم ممکن دشوار باشد، زیرا ورودی بصری از گوینده اغلب حذف میشود.
- اطمینان حاصل کنید که موقعیت گوینده نور کافی دارد و او در فاصله معقولی از شما قرار دارد. وقتی گوینده و شنونده در اتاقهای متفاوتی باشند، ارتباط موثر تقریباً غیرممکن است.
غذا خوردن در رستوران
- غذا خوردن در رستورانها برای بسیاری از شنوندگان کم شنوا میتواند کار دشواری باشد. اگر سمعک شما همانند بیشتر سمعکهای دیجیتالی جدید دارای میکروفنهای جهتدار است، طوری بنشینید که بیشتر نویز پشت شما باشد. سمعک شما روی سیگنال جلوی شما متمرکز میشود و سعی میکند مقداری از نویز پشت سرتان را کاهش دهد. بعضی از کاربران این اشتباه را مرتکب میشوند که پشت به دیوار مینشینند، درحالیکه رو به منبع نویز هستند. این کار اجازه نمیدهد سمعک کار خود را بهدرستی انجام دهد.
- از گفتن کم شنوایی خود به پیشخدمت نترسید. اگر نمیتوانید صحبت او را بفهمید، اشکالی ندارد اگر درخواست منوی کتبی از غذاهای ویژه کنید. اگر او از کم شنوایی شما آگاه باشد، ممکن است تمایل بیشتری نیز برای نشاندن شما در بخش آرامتری از رستوران داشته باشد.
- زمانبندی میتواند یک عامل حیاتی باشد. خوردن شام فقط سی دقیقه زودتر ممکن است به شما کمک کند تا بر مشکل جمعیت غلبه کنید و از برقراری ارتباط در یک محیط بسیار آرامتر لذت ببرید.
از درخواست کردن از گوینده برای تکرار صحبتش نترسید.
- اشکالی ندارد اگر از گوینده بخواهید صحبتش را تکرار کند. سوالهای اختصاصی بپرسید، مانند “گفتید شام چه موقع است؟”. پرسیدن یک “چی؟” کلی، پاسخ طولانیتر و احتمالاً گیجکنندهتری به شما میدهد.
- اگر گوینده شخصی باشد که مرتب با او ارتباط برقرار میکنید، ممکن است هماهنگی سیگنالهای خاصی که نشاندهنده نیاز به تکرار یا کاهش سرعت است مفید باشد. تنظیم این سیگنالها از قبل، ممکن است باعث شود که درخواست تکرار اطلاعات، کمتر در گفتگو تداخل ایجاد کند.
- اگر گوینده نمیتواند صحبت خود را قطع کند، همیشه میتوانید تکرار کردن آنچه گفته شده را از شنونده دیگری بخواهید.
کم شنوایی خود را توضیح دهید
- صحبت کردن درمورد کم شنواییتان با گوینده ممکن است به او سرنخی برای استفاده از گفتار قابلفهمتر بدهد. گفتن جمله “من کم شنوایی دارم و به گفتار کمی واضحتر احتیاج دارم” به گوینده، میتواند او را برای پیشنهادات بعدی در ادامه مکالمه آمادهتر کند. برخی از پیشنهادات میتوانند این جملات باشند: “آیا ممکن است سرعت گفتار خود را کم کنید؟” یا ” ممکن است جمله آخر را تکرار کنید؟”.
- اگر بهسادگی پرسیده شود “چی؟”، گوینده ممکن است آنچه گفته شده را بلندتر تکرار کند، اما واضحتر تکرار نکند. اگر به او بگویید واضحتر و با سرعت کمتر تکرار کند و یا آنچه گفته شده را دوباره به گونهای دیگر بیان کند، موثرتر است.
اطراف خود را بشناسید
- برنامهریزی برای محیطهای شنیداریتان میتواند مفید باشد. بهعنوان مثال، رزرو میز در یک رستوران فرششده و با نور خوب میتواند انتخاب شنیداری بهتری نسبت به نشستن روی صندلی تاریک بار باشد.
- شرایط یکسانی برای هرموقعیت شنیداری وجود دارد. به دنبال محیطهایی با فرش، پردههای ضخیم و سایر پارچههایی باشید که صدا را جذب میکنند تا محیط بازآوایی کمتری داشته باشد.
محدودیتهای خود را بدانید
- سمعک شنوایی را به حالت طبیعی برنمیگرداند. در مقایسه با گوش دادن در سکوت، همچنان در شنیدن صدا در حضور نویز، مشکل خواهید داشت. حتی بهترین سمعک نیز در حضور نویز، کاربر خود را با برخی از مشکلات مواجه خواهد کرد.
- داشتن انتظارات مناسب میتواند ناامیدی را محدود کرده و گوش دادن فعالانه توسط شما را افزایش دهد.